Τα τελευταία έτη παρατηρείται έντονα στη νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων μια θετική και πολύ ενθαρρυντική αντιμετώπιση των κατόχων επενδυτικών προϊόντων κυπριακής τράπεζας, οι οποίοι υπέστησαν την απώλεια του επενδυθέντος κεφαλαίου τους μετά το bail-in στην Κύπρο.
Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με πρόσφατες αποφάσεις του Αρείου Πάγου (βλ. λ.χ. ΑΠ 16/2024) διαγιγνώσκεται τόσο η αδικοπρακτική ευθύνη της Τράπεζας όσο και η σιωπηρή σύναψη σύμβασης παροχής επενδυτικών υπηρεσιών μεταξύ αυτής και των επενδυτών.
Πλείστοι επενδυτές διαμαρτύρονται ότι η Τράπεζα, στο πλαίσιο της πολιτικής προώθησης των προϊόντων της, και υπό την ιδιότητά της ως πάροχος επενδυτικών συμβουλών, προέβη σε παραβίαση των εκ του νόμου απορρεουσών υποχρεώσεών της.
Η τράπεζα ως ΑΕΠΕΥ (Ανώνυμη Εταιρεία Παροχής Επενδυτικών Υπηρεσιών) δύναται να ενέχει ενδοσυμβατική ευθύνη, η οποία έγκειται, μεταξύ άλλων, στην παράλειψή της να παράσχει ορθή, σαφή και πλήρη ενημέρωση για την πραγματική φύση και τα χαρακτηριστικά των σύνθετων αυτών προϊόντων εκδόσεώς της, με τρόπο που αυτά να γίνουν πλήρως αντιληπτά και κατανοητά από τους υποψήφιους επενδυτές (άρθρο 25 παρ. 2,3 του ν. 3606/2007), ιδίως όταν αυτοί στερούνται ειδικών χρηματοοικονομικών γνώσεων και δε δύνανται από μόνοι τους να αξιολογήσουν επαρκώς τους κινδύνους που εγκυμονούνται. Υφίσταται νόμιμη υποχρέωσή της να προβεί σε έλεγχο καταλληλότητας και συμβατότητας των προϊόντων της με τους υποψήφιους επενδυτές εξετάζοντας πρώτα το επενδυτικό τους προφίλ (άρθρο 25 παρ. 4,5 του Ν. 3606/2007) και να τους γνωστοποιήσει προκαταβολικά τη γενική φύση της σύγκρουσης συμφερόντων και τις πηγές της, αν δεν μπορεί να διασφαλίσει την αποφυγή της διακινδύνευσης των συμφερόντων τους ( άρθρο 13 παρ. 2 Ν. 3606/2007).
Συγκεκριμένα, η ως άνω απόφαση του Αρείου Πάγου επικυρώνει την κρίση του Εφετείου που διατυπώνει, μεταξύ άλλων, ότι η ζημία των επενδυτών επήλθε κατά το χρόνο σύναψης των συμβάσεων επενδυτικών υπηρεσιών, με την ίδια την αγορά των επίδικων προϊόντων, στην οποία οι επενδυτές προέβησαν παραπλανηθέντες και στην οποία αυτοί δεν θα προέβαιναν, και συνεπώς δεν θα ζημιώνονταν κατά το ισόποσο, αν γνώριζαν την πραγματική φύση των προτεινόμενων προϊόντων. Σύμφωνα με την κρίση του δικαστηρίου, η πλημμελής εκπλήρωση των συμβατικών υποχρεώσεων είναι αυτή που γεννά το νόμιμο λόγο ευθύνης της Τράπεζας και επομένως αυτή είναι που συνδέεται αιτιωδώς με τη ζημία που υπέστησαν οι επενδυτές, όχι τα μέτρα για την εξυγίανση των εθνικών πιστωτικών ιδρυμάτων που επιβλήθηκαν σε μεταγενέστερο χρόνο.
Οι δικηγόροι της KYROS LAW OFFICES έχουν χειριστεί επιτυχώς πλείστες τέτοιες υποθέσεις και έχουν πετύχει αποζημιώσεις ύψους εκατομμυρίων ευρώ, δυνάμει των υπ’ αριθμόν 3505/2023, 5504/2023 και 2592/2023 τελεσίδικων αποφάσεων του Εφετείου Αθηνών, κατά των οποίων η Τράπεζα έχει ασκήσει αναίρεση, η συζήτηση της οποίας εκκρεμεί.
Σημειωτέον ότι η παραγραφή της ενδοσυμβατικής ευθύνης είναι εικοσαετής, που σημαίνει ότι οι επενδυτές οι οποίοι, ως υποψήφιοι αγοραστές των συγκεκριμένων προϊόντων, δεν έλαβαν ορθή και πλήρη ενημέρωση στο πλαίσιο παροχής επενδυτικών υπηρεσιών κατά τα εκ του νόμου προβλεπόμενα και υπέστησαν ζημία εξ’ αυτού, μπορούν ακόμη να διεκδικήσουν αποζημίωση εντός της ως άνω προθεσμίας.
Ελένη Παλαμίδα
