Το νέο έτος ξεκινά με μία εμβληματική απόφαση του Εφετείου Αθηνών που δικαιώνει εντολέα μας – επενδυτή σε Oμόλογα Eλληνικού Δημοσίου. Η απόφαση αυτή ήρθε να ανατρέψει ολοκληρωτικά την απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών που αρχικά είχε απορρίψει την αγωγή μας.
Το Εφετείο δέχθηκε την κύρια νομική βάση της αγωγής μας, με την οποία ζητήσαμε να αναγνωρισθεί η ευθύνη της Τράπεζας από την παντελή έλλειψη ενημέρωσης του εντολέα μας αναφορικά με τη φύση της επένδυσής του και την υποβάθμιση των ομολόγων ελληνικού Δημοσίου μετά την αγορά τους. Με την εν λόγω απόφαση κρίθηκε ότι η τράπεζα, σε αντίθεση με τον επενδυτή, γνώριζε τον αυξημένο κίνδυνο των ομολόγων και την απομείωση της πιστοληπτικής ικανότητας του ελληνικού δημοσίου και δεν ενημέρωσε τον ενάγοντα – επενδυτή γι’ αυτόν, με αποτέλεσμα να υποστεί ζημία και να απωλέσει τις οικονομίες του, αφού δεν μπόρεσε λόγω της έλλειψης ενημέρωσης να προβεί σε καμία ενέργεια περιορισμού της ζημίας του. Επιπλέον, δέχθηκε ότι εάν ο ενάγων δεν είχε επενδύσει σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου θα διατηρούσε τα χρήματά του σε προθεσμιακές καταθέσεις από τις οποίες θα εισέπραττε τους αντίστοιχους τόκους και δε θα είχε υποστεί καμία ζημία.
Με το παραπάνω σκεπτικό, το Εφετείο επιδικάζει στον εντολέα μας το σύνολο του ποσού που είχε επενδύσει σε ομόλογα ελληνικού Δημοσίου και επιπλέον το ποσό που θα εισέπραττε από τόκους, εφόσον είχε τοποθετήσει τα χρήματά του σε προθεσμιακές καταθέσεις και όχι στα ομόλογα. Επίσης του επιδικάζει χρηματική ικανοποίηση για την ηθική του βλάβη.
Θεωρούμε την απόφαση εξαιρετικά σημαντική, διότι α) αναγνωρίζει την υποχρέωση διαρκούς ενημέρωσης για σημαντικά γεγονότα, ως απορρέουσα όχι μόνο από το νόμο 3606/2007 αλλά και από τις γενικές αρχές της καλής πίστης και των συναλλακτικών ηθών, β) δέχεται ότι η υποχρέωση ενημέρωσης υφίσταται πάντα και όχι μόνο όταν έχει συναφθεί σύμβαση παροχής επενδυτικών συμβουλών, γ) κρίνει ότι η παράλειψη παροχής ουσιώδους ενημέρωσης βρίσκεται σε αιτιώδη συνάφεια με τη ζημία του επενδυτή και δ) αναγνωρίζει και επιδικάζει χρηματικά ποσά που αντιστοιχούν σε τόκους προθεσμιακών καταθέσεων που ο επενδυτής θα είχε εισπράξει εάν δεν είχε επενδύσει σε ομόλογα ελληνικού Δημοσίου.
Είναι η πρώτη τελεσίδικη απόφαση που δέχεται την νομική μας επιχειρηματολογία και θέτει πλέον την βάση για την δημιουργία (έστω και αργά) νομολογίας για ένα ζήτημα που ταλάνισε εκατομμύρια Ελλήνων, είτε αμέσως ως φυσικών προσώπων – αποταμιευτών είτε εμμέσως ως ασφαλισμένων των Ταμείων που υπέστησαν «κούρεμα» στα ΟΕΔ που διακατείχαν ως μέρος του χαρτοφυλακίου τους.
Χαμένος Αγώνας είναι αυτός που δεν δόθηκε ποτέ!
