Με την υπ’ αριθμ. 559/2025 απόφασή του, το Συμβούλιο της Επικρατείας επανέρχεται σε ένα κρίσιμο ζήτημα φορολογικού δικαίου: την έκταση του χρονικού ορίου εντός του οποίου μπορεί το Δημόσιο να καταλογίσει φόρο ακίνητης περιουσίας (ΦΑΠ), ελέγχοντας τη συνταγματικότητα της δεκαετούς παραγραφής που είχε θεσπιστεί με το άρθρο 45 παρ. 2 του Ν 3842/2010.
Η υπόθεση αφορούσε καταλογισμό ΦΑΠ από τη φορολογική αρχή σε βάρος ανώνυμης εταιρείας για το οικονομικό έτος 2010, με τη σχετική πράξη να εκδίδεται το 2017. Το Διοικητικό Εφετείο, επιλαμβανόμενο της προσφυγής που άσκησε η ως άνω εταιρεία κατά της σιωπηρής απόρριψης της ενδικοφανούς προσφυγής της κατά της σχετικής καταλογιστικής πράξης και αφού έλαβε υπόψη του την υπ’ αρ. 1738/2017 απόφαση του ΣτΕ και τις τιθέμενες σε αυτή σκέψεις σχετικά με την εύλογη διάρκεια του χρόνου παραγραφής, ακύρωσε τη σχετική πράξη, καθόσον έκρινε ότι η προθεσμία του δικαιώματος του Δημοσίου προς επιβολή του κρίσιμου φόρου ήταν πενταετής και, ως εκ τούτου, συμπληρώθηκε στις 31.12.2015.
Κατόπιν αίτησης αναίρεσης του Ελληνικού Δημοσίου, η πενταμελής σύνθεση του ΣτΕ έκρινε υπέρ του περιορισμού της δεκαετούς παραγραφής που θεσπίζει η διάταξη του άρθρου 45 παρ. 2 Ν 3842/2010, ακολουθώντας ένα σκεπτικό υπέρ του φορολογούμενου και πάντως της ασφάλειας δικαίου, με τη διάκριση των περιπτώσεων εφαρμογής της διάταξης σε αυτές στις οποίες δεν έχει υποβληθεί δήλωση και σε εκείνες στις οποίες έχει υποβληθεί. Ειδικότερα, στις μεν πρώτες περιπτώσεις η δεκαετής παραγραφή παρίσταται μάλλον δικαιολογημένη, καθόσον ο φορολογούμενος παραλείπει να εκπληρώσει τις φορολογικές του υποχρεώσεις και δικαιολογείται η χορήγηση ευρύτερου χρόνου στη φορολογική Αρχή προς έλεγχο της υπόθεσης. Στις δε δεύτερες, όμως, η πρόβλεψη ενός τόσο μεγάλου χρόνου παραγραφής φαίνεται μάλλον αυστηρή, δεδομένου ότι ο φορολογούμενος έχει συμμορφωθεί προς την υποχρέωσή του να θέσει υπόψη της φορολογικής Αρχής τα στοιχεία εκείνα που είναι κρίσιμα για τον προσδιορισμό της φοροδοτικής του ικανότητας και, συναφώς, του αναλογούντος φόρου.
Ως εκ τούτου, η υπ’ αριθμ. 559/2025 απόφαση επαναβεβαιώνει τη νομολογιακή στροφή προς τον περιορισμό των μακρών παραγραφών, ενισχύοντας την προστασία της έννομης τάξης και της ασφάλειας δικαίου. Παραπέμπει δε την υπόθεση στην επταμελή σύνθεση του Β’ Τμήματος, η οποία καλείται να επικυρώσει την ανωτέρω κρίση, με σκοπό την εδραίωση του κανόνα της πενταετούς παραγραφής και στη φορολογία ακίνητης περιουσίας.
Ευαγγελία Φιλιππάτου
Δικηγόρος
Το παρόν δεν αποτελεί νομική συμβουλή.
Για περαιτέρω πληροφορίες αναφορικά με τα νομικά ζητήματα που αναφέρονται ανωτέρω, μπορείτε να απευθυνθείτε στο δικηγορικό γραφείο KYROS LAW OFFICES (Oμήρου 50, Αθήνα – Τηλ. Επικοινωνίας: 2103633104 – email : [email protected]) και να συμβουλευτείτε τους εξειδικευμένους δικηγόρους.
